verslag 4 6 november

Verslag 4

Lieve allemaal,

Het is zondag 6 november en we staan op een camping in Olhao, in het zuiden van Portugal en wat voor een camping, echt eentje voor overwinteraars. De langstaanders hebben hun territorium afgebakend met waterflessen en je hebt een Noorse, een Duitse en een Engelse “wijk”. We zijn pas aan het eind van de middag aangekomen en Kees wilde eigenlijk meteen omkeren, hij vond het maar niets. Maar vrienden van ons staan er en die hebben Kees overtuigd een nachtje te blijven. Zij komen hier al 18 jaar en vinden het een hele leuke camping. Gezellig met hen en een bevriend echtpaar een glaasje wijn gedronken.

Vanaf Vila do Bispo, onze laatste mail, zijn we naar het uiterste puntje van Portugal gereden Cabo de Sao Vicente. Het waait er behoorlijk en we bezoeken het museumpje over de vuurtoren. Via Ponta de Sagres, waar we even bij de haven kijken en waar aardewerken kruiken liggen waarmee ze octopussen vangen, rijden we naar een ontzettend leuk plekje aan een strandje, Praia de Ingrina. We staan wat hoger en kijken zo op het strandje. Kees gaat lekker even zwemmen.

De volgende dag via Lagos, waar bij het voetbalstadion een spiksplinternieuwe sanizuil is en ook Wifi, zodat wij even onze mail kunnen checken, rijden we door naar Alvor. Hier staan wij onder de palmen met vlakbij het strand en het stadje, een idyllisch plekje. We blijven er ook 5 nachten staan. We lopen naar het stadje waar we tabaco de cachimbo, oftewel pijptabak voor 1,70 p/pakje kopen. ’s Middags lekker naar het strand. We wandelen over een houten plankier (daar zijn ze dol op in Portugal) naar de strekdam, waar surfers op goede golven liggen te wachten. We eten heerlijk op houtskool gegrillde sardientjes met patat. Ze verkopen er ’s morgens al de Telegraaf van dezelfde dag, die wordt tegenwoordig in Spanje gedrukt. We bekijken bij het Sports Café in uitzending gemist de uitzending van Een Vandaag op 27/10 over LP’s, het zwarte vinyl, waar onze Jorrit ook aan het woord kwam. Leuk je zoon zo op TV te zien.

1 November is een officiële feestdag in Portugal. We wilden naar het museum in Portimao, maar dat was deze dag gesloten. Wat door Portimao gewandeld en we zagen een heel leuk restaurantje , waar we besloten de volgende middag te gaan eten.

Teruggereden in de regen naar Alvor en de volgende dag weer naar Portimao. Eerst geluncht bij Myself, dat restaurantje, waar we heerlijke zalmmoten op de grill gegeten hebben met patat. Daarna het museum. Dat was in een oude fabriek, waar sardientjes werden ingeblikt. Het hele proces van sardientjes vangen, schoonmaken, stomen, zout toevoegen en inblikken werd in beeld gebracht. Heel leuk. Kees voelde zich weer 16 toen hij bij Schop, een blikfabriek in Harderwijk als vakantiekracht werkte. Ook hier een flensmachine. Er was zelfs een reclamebord in het Nederlands, de sardientjes van Rose in olijfolie, overtreffen alle andere.

We staan in Portimao op een giga parkeerterrein, waar wel zeker 250 campers kunnen staan, misschien wel meer. Nu staan er een stuk of 50. Een geliefde plek voor overwinteraars, vlak bij de marina, waar toch boten liggen, de een nog groter dan de ander en bij het strand. Er ligt ook een zeilschip uit Tholen. Tussen Alvor en Portimao alleen maar hoge flatgebouwen voor vakantiegangers.

In Faro staan we 2 nachten op een parkeerterrein vlakbij de stad. De oude poort van de stadsmuur door en je bent er. Het is wat winderig weer en wat kouder. We bekijken natuurlijk de kathedraal en beklimmen de toren, ook hier is een kapelletje met beenderen maar lang zo mooi niet als die in Evora en we bekijken nog een heel donkere kerk, waar een man luid snurkend op een bankje ligt te slapen. Het mannetje dat toezicht houdt, vindt het prima. Als we aan het eind van de middag nog even langs de haven lopen hebben we voor het eerst schoenen aan i.p.v. sandalen en een jas.

Gisteren zijn we naar Sao Bras de Alportel gereden , een plaatsje in de bergen, waar een zeer enthousiaste Belgische dame als vrijwilligster het informatiepunt van de gemeente bemande. We hebben over een stuk Romeinse weg gewandeld, een 120 jaar oude eik bekeken en het museum, wat in het huis van een rijke eigenaar van een kurkfabriek was gevestigd. Prachtige kamers, aangekleed met poppen in kostuum en in de stallen kregen we een filmpje over de kurkeik te zien. Na 49 jaar wordt hij voor het eerst gepeld en daarna elke 9 jaar. Ze kunnen wel 200 jaar worden. Als ze gepeld zijn, blozen ze van schaamte, dan zijn ze helemaal rood. En met kurk kun je van alles, tot kleding en tassen aan toe. We kochten bij de mercado, de plaatselijke markt een kilo kokkels voor 3,00, die we ’s avonds in de camper gezellig opaten, versierd met peterselie. We stonden net in Olhao op het parkeerterrein bij de haven toen het een beetje begon te regenen.

Vandaag een stralende dag, we hebben heerlijk, na langs de boulevard en door het stadje gewandeld te hebben, een hele tijd op een bankje in het zonnetje bij de haven gezeten met een boekje en een puzzeltje. En toen naar deze camping, er moet weer schoon water ingenomen worden en vuil water geloosd, inclusief de cassette.

We blijven tot 10 november in Portugal en dan gaat de terugreis beginnen. We rijden via Spanje en Frankrijk, waar we de broer van Kees en zijn vrouw willen bezoeken. De bedoeling is rond 20 november thuis te zijn.

Liefs, Batty