Verslag2 16/10

Lieve allemaal,

In Aveiro stonden we bij Praia da Barra op een lange boulevard met uitzicht op het kanaal. Toen wij er ’s middags arriveerden stonden er ongeveer 9 campers, aan het eind van de middag 20 en om 22.00 uur wel 40, allemaal Portugezen. Wat bleek, de volgende dag, 5 oktober was een nationale feestdag, Stichting van de Portugese Republiek in 1910 en dat kwamen ze daar vieren. De volgende dag stikte het van de vissers langs het kanaal en ’s middags werd er uitgebreid gebarbecued door de families. Heel gezellig allemaal en ’s avonds was iedereen weer vertrokken. Wij hebben lekker gewandeld en ’s middags op het strand gelegen.

Vandaar vertrokken we naar Viseu over de A25, waar de electronische poortjes al klaar staan, maar nog niet werken. Een prachtige weg met veel kunstwerken, hoog door of beter over de bergen heen. Dat scheelde in tijd, want de alternatieve weg was een bochtig gebeuren. Een sobere kathedraal bekeken en nog wat kerken.

De volgende dag door naar Guarda, een piepklein plaatsje met leuke kleine straatjes met keitjes en ook een kathedraal en de dag erna door naar Coimbra via een leuke weg door dorpjes, waar we bijna van onze sokken werden gereden door een oplegger die ons niet zag. Ging gelukkig net goed dankzij Kees’ snelle reactie.

In Coimbra, een heel gezellige stad, stonden we aan de rivier op een heel groot parkeerterrein en daar vlakbij was een loopbrug naar de stad, heel handig. Ook hier veel klimwerk in het stadje. Bij de universiteit die hoog ligt en al in 1299 is opgericht, is een prachtige uitbundig versierde bibliotheek met wel 500.000 hele oude boeken. Daarnaast een klein kapelletje, waar we nog net in konden, voordat de mis begon. De zangeres was al aan het oefenen met de organist. De kathedraal was gesloten op zondag.
Wij gaan naar Batalha, waar een klooster staat met een in zijn eenvoud prachtige kathedraal van 80 meter lang, 23 meter breed en 32 meter hoog. In het klooster, in een zijzaal ligt het graf van de onbekende soldaat bewaakt door 3 soldaten, wij zagen net de wisseling van de wacht. De versieringen van de binnenplaats lijken wel filigrainwerk, maar zijn van steen.

Na al die kerken en kathedralen, hebben we wel weer zin in iets anders en we rijden naar Nazaré aan de kust. We staan op een parkeerterrein met achter ons het stadje met een leuke overdekte markt en op 300 meter het strand langs een gezellige boulevard. Wij drinken een pilsje in een stamkroeg, waar alle mannen met ontbloot bovenlijf zitten. Ze komen aanfietsen, zetten hun fiets netjes tegen de stoeprand en hup, het shirt uit zitten maar en kletsen. We krijgen daar een paar “persebos”aangeboden, een soort zoutig wurmpje met een bekje wat je moet openbreken. Ze groeien op de rotsen en blijken een eendenmossel te zijn.

We gingen met de funéculaire die er al ligt sinds 1889, maar inmiddels wel vervangen is door een nieuwer wagonnetje naar boven naar Sitio, naar de kerk van Onze Vrouwe van Nazaré met een prachtig tegelplateau van de Nederlander W. v.d. Kloet. In Portugal zijn ze toch dol op “azulejos” oftewel blauwe tegels. In Nazaré lopen de oudere vrouwen nog in klederdracht, d.w.z. korte rokjes met daarover een schort met een grote strik op hun kont. Een apart gezicht hoor, oude vrouwen in korte rokjes.

Na 3 nachten Nazaré wilden we voor het weekend naar een andere plaats. We rijden naar Coz, een gehucht, waar een heel oud nonnenklooster staat met werkelijk waar de prachtigste tegeltableaux achter de hekken, het gedeelte waar de nonnen zaten, een houten hoog halfrond plafond en een altaar van goud, alles in uitstekende staat. Er is een schattig meisje, dat de lichten voor ons aandoet en ons van alles vertelt. In de sacristie is de Heilige Bernardo ook in tegels vertegenwoordigd. We hadden er toevallig van gehoord, want het staat nergens vermeld en de buitenkant ziet er armoedig uit. Als je het niet weet, loop je er zo voorbij. In 1834 zijn de nonnen verdreven. De kerk is nog steeds verantwoordelijk voor het onderhoud.

Via Coz rijden we naar Alcobaca, waar ook een klooster staat met een enorme kathedraal van 220 meter lang, ook heel sober met alleen een Jezus aan het kruis aan het eind. Er zaten daar vroeger 999 monniken en je kunt je voorstellen wat een enorme keuken ze hadden, helemaal betegeld en een fornuis waar in één keer 6 ossen gebraden konden worden. Ook hadden ze een ingenieus systeem, waardoor de vissen zo uit de rivier in de keuken kwamen.

Sinds gisteren staan we in Foz do Arelho aan een lagune met kleine bootjes voor ons. En net als met de feestdag, stroomden de Portugese campers het terrein op gisteravond. We staan wel met zijn dertigen. En ook nu wordt er weer veel gebarbecued. Het is per slot weekend! Wij hebben vanavond heerlijk verse mosselen gegeten en Kees kreeg er ook nog 5 krabbetjes bij, die liggen nog te wachten in een pannetje water. Vanmiddag wilden we naar het strand, maar er kwam mist uit zee met wind, dus zijn we lekker naast de camper gaan zitten, uit de wind. Morgen blijven we nog een dagje en daarna? Dat weten we nog niet, richting Algarve. Het heerlijke weer is wel uitzonderlijk voor de tijd van het jaar, zeggen de Portugezen. Het is ook heel apart met sandalen door herfstbladeren te sloffen.

Liefs Batty